W czasach Pana Jezusa dzieci nie były traktowane przez dorosłych jako osoby, którym warto poświęcać uwagę. Nie posiadały życiowego doświadczenia i życiwej mądrości dlatego ich zdanie nie miało żadnego znaczenia. Nic dziwnego, że nawet uczniowie Pana Jezusa zabraniali rodzicom przynosić do Niego dzieci, żeby nie zajmowały Jego uwagi i Jego czasu. Pan Jezus tymczasem surowo skarcił Apostołów mówiąc do nich: <<Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: „kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosłąwił je.>> Mk 10, 13-16
Zbawiciel pragnie, abyśmy zawsze byli szczęśliwi i potrafili jak dzieci cieszyć się miłością Boga Ojca. Chce, abyśmy słyszeli Go w śpiewie ptaków, w szumie wiatru, w szmerach strumieni wody, abyśmy dostrzegali Jego uśmiech w promieniach słońca, w kolorach kwiatów… To są właśnie wspaniałe dary Najlepszego Ojca. Dobro, piękno, radość – to Jego ślady, które nam pozostawił.
Jesteś ukochanym dzieckiem Boga! On ciebie od wieków pragnął, od wieków kocha a dziś zaprasza – <<pójdź za Mną!>> Takiej miłości warto zaufać! Niech ta miłość prowadzi nas każdego dnia, niech będzie źródłem radości i pokoju! Wszystkiego najlepszego – wszystkim dzieciom!
s. Faustyna Monika Czajkowska
