19 listopada – Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci

19 listopada przypada Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci (World Day for prevention of child abuse). Ma on na celu przyczynianie się do tworzenia kultury zapobiegania nadużyciom i przemocy wobec dzieci oraz mobilizowania opinii publicznej do działania i rozpowszechnia programów prewencyjnych.

Kampania „Pomarańczowa Wstążka”
19 dni przeciwko przemocy i krzywdzeniu dzieci i młodzieży1-19 listopada 2020

Przemoc
Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie jednej osoby wobec drugiej, które wykorzystując przewagę sił narusza prawa i dobra osobiste jednostki, powodując cierpienia i szkody.
O przemocy możemy mówić wtedy, gdy zostaną spełnione 4 warunki:

  • Jest to intencjonalne działanie lub zaniechanie działania.
  • Jedna osoba ma wyraźną przewagę nad drugą.
  • Działanie lub zaniechanie jednej osoby narusza prawa i dobra osobiste drugiej.
  • Osoba wobec której stosowana jest przemoc, doznaje cierpienia i szkód fizycznych i psychicznych.

Fizyczna – naruszanie nietykalności fizycznej. 
Przemoc fizyczna jest intencjonalnym zachowaniem powodującym uszkodzenie ciała lub niosącym takie ryzyko, np.: popychanie, szarpanie, ciągnięcie, szturchanie, klepanie, klapsy, ciągnięcie za uszy, włosy, szczypanie, kopanie, bicie ręką, pięścią, uderzenie w twarz – tzw. „policzek”, przypalanie papierosem, duszenie, krępowanie ruchów, itp.

Psychiczna – naruszenie godności osobistej. 
Przemoc psychiczna zawiera przymus i groźby np.: obrażanie, wyzywanie, osądzanie, ocenianie, krytykowanie, straszenie, szantażowanie, grożenie, nieliczenie się z uczuciami, krzyczenie, oskarżanie, obwinianie, oczernianie, krzywdzenie zwierząt, czytanie osobistej korespondencji, ujawnianie tajemnic, sekretów, wyśmiewanie, lekceważenie, itp.

Rodzaje przemocy wobec dzieci:
Przemoc fizyczna to wszelkie celowe, intencjonalne działania wobec dziecka powodujące urazy na jego ciele np.: bicie, szarpanie, popychanie, rzucanie przedmiotami, itp. Przemocą będzie również bicie dziecka „dla jego dobra”, „żeby się lepiej uczyło”, „żeby się słuchało”, „żeby posprzątało”. To znaczy, że nawet, jeśli za zadaniem bólu kryje się intencja wsparcia lub przyspieszenia rozwoju dziecka mamy do czynienia z przemocą (istnieją bardziej skuteczne, nie krzywdzące metody – niż np. bicie – do zachęcenia dziecka by sprzątnęło pokój).
Przemoc emocjonalna to intencjonalne, nie zawierające aktów przemocy fizycznej zachowania dorosłych wobec dzieci, które powodują znaczące obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka np.: wyzwiska, groźby, szantaż, straszenie, emocjonalne odrzucenie, nadmierne wymagania nieadekwatne do wieku i możliwości dziecka, niszczenie ważnych dla niego rzeczy lub zwierząt, nieposzanowanie granic prywatności, itp. Szczególnie trwałe ślady pozostawia po sobie przemoc ze strony osób ważnych dla rozwoju dziecka, zwłaszcza rodziców. O ile dzieci dość szybko zdają sobie sprawę z odrębności fizycznej od rodziców, o tyle emocjonalnie są z nimi tożsame przez wiele lat. Krzywda płynąca z ich strony ma więc wielki wpływ na utrudnione formowanie się jego relacji z innymi ludźmi, obrazu siebie i wreszcie osobowości.
Zaniedbywanie to niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka zarówno fizycznych, takich jak właściwe odżywianie, ubieranie, ochrona zdrowia, edukacja, jak i psychicznych jak poczucie bezpieczeństwa, doświadczania miłości i troski. Dziecko zaniedbywane nie odbierając od ważnych dla siebie ludzi dostatecznej ilości sygnałów o ważności swoich potrzeb uczy się, że nie jest ważne i cenne. W ślad za tym mogą iść dwojakie strategie zaradcze: wiara, że tak jest naprawdę i stopniowe wycofywanie się z wszelkiej aktywności lub uciążliwa dla otoczenia walka o dostrzeżenie (tzw. „lepkość”, agresywność lub „dziwność”).

Prawa Dziecka
20 listopadaDzień Praw Dziecka (Universal Children’s Rights Day).

31 lata temu, w 1989 roku, Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło Konwencję o prawach dziecka.
Dokument ten jest jednym z ważniejszych osiągnięć Polski w dziedzinie ochrony praw dziecka. W 1978 r. to właśnie Polska zaproponowała Komisji Praw Człowieka ONZ jej uchwalenie, przedstawiając przygotowany projekt.
Prawo – uprawnienia przysługujące komuś zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Dziecko oznacza każdą istotę ludzką w wieku poniżej osiemnastu lat chyba, że na mocy prawa krajowego uzyskało ono wcześniej pełnoletność.

Konwencja o Prawach Dziecka
Międzynarodowa konwencja przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 roku. Podzielona jest na III części i składa się z 54 artykułów. Polska ratyfikowała konwencję w 1991 roku, to znaczy, że zobowiązała się do respektowania i realizowania jej zapisów.

Rzecznik Praw Dziecka
Kim jest?
Konstytucyjnym jednoosobowym organem władzy państwowej.

Od kiedy?
Urząd Rzecznika w Polsce istnieje od 2000 roku.

Rzecznik Praw Dziecka kieruje się następującymi zasadami:

  • zasadą dobra dziecka;
  • wszystkie działania podejmowane są w najlepiej pojętym interesie dziecka;
  • zasadą równości;
  • troską o ochronę praw każdego dziecka;
  • zasadą poszanowania odpowiedzialności, praw i obowiązków obojga rodziców za rozwój i wychowanie dziecka.

Biuro Rzecznika Praw Dziecka

Rzecznik Praw Dziecka
   ul. Chocimska 6
   00-791 Warszawa
   telefon: (22) 583 66 00 
   fax: (22) 583 66 96
   Biuro jest czynne od poniedziałku do piątku w godzinach 08.15-16.15.
   Adres poczty elektronicznej: rpd@brpd.gov.pl

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka

Opracowano w oparciu o materiały:
Co to jest przemoc? – http://www.niebieskalinia.info/index.php/przemoc-w-rodzinie/6-co-to-jest-przemoc
Ofiary przemocy – Dziecko – http://www.niebieskalinia.info/index.php/ofiary-przemocy/dziecko
Plakaty edukacyjne – Prawa Dziecka
Rodzaje przemocy – http://www.niebieskalinia.info/index.php/przemoc-w-rodzinie/8-rodzaj-przemocy
Rzecznik Praw Dziecka – https://brpd.gov.pl/

Opracowanie: Beata Smagór – pedagog szkolny
Współpraca: Renata Kozieł – opiekun SU